Mitolojinin kökünü oluşturan mit kavramı, insan ve toplum bağlamında kadim bir kültürel olgu olarak tanımlanabilir. İnsanın kendi varoluşunu ve var olduğu dünyayı tanımlama çabasının bir karşılığı olarak mitler, bütün dünya toplulukları üzerinden izi sürülebilecek bir gerçekliktir. İnsan ve dünyaya ilişkin her türlü olgunun kökenine bir yanıt arayan ve başlangıcın öyküsüne odaklanan mit evrensel anlatıların oluşturduğu çok katmanlı bir kültür öğesidir. Mit ve mitoloji kavramlarının açıklandığı bu bölümde Yunan mitolojisine kaynaklık eden metinler de ele alınmaktadır.
Yunan mitolojisinin temelini evrenin kökenine, nasıl oluştuğuna ilişkin mitler, başka bir deyişle kozmogoni oluşturur. Dünyanın var olmadığı bir zamanı, düzenden önceki düzensizliği konu alan bu köken anlatısı, insanın dünyaya nasıl ve neden geldiğine yanıt arayan bir tür başlangıç mitidir. Yunan mitolojisinin –ve genel olarak bütün dünya mitolojilerinin- kozmogoni mitinde, tanrıların özel alanı olarak tanımlanabilecek doğaüstü bir dünya anlayışı söz konusudur.
Yunan mitolojisinde insanın kökenine ilişkin iki farklı mit söz konusudur. Bunlardan biri, Titanların soyundan gelen Prometheus’ un kilden biçimlendirerek insanı yaratması efsanesi, diğeriyse Hesiodos’un İşler ve Günler metninde aktardığı insanın çağları anlatısıdır. İnsanın yaratılışı, insan soyunun farklı özellikler barındıran çağları, tanrılar-insanlar ayrışmasında insanlardan yana bir yaklaşımı benimseyen Prometheus, insanların cezalandırılması için yaratılan Pandora, insan soyunun bir kadın bir erkek dışında yok edildiği Tufan bu bölümün konuları arasındadır.
Eğitim Özellikleri
- Dersler 61
- Sınavlar 0
- Süre 8 Hafta
- Yetenek seviyesi Her Seviye
- Dil Türkçe
- Öğrenciler 0
- Değerlendirme Evet
-
Genel Tanım ve Giriş
-
Mit Kavramı, Mitoloji ve Kozmogoni Miti
-
Olymposlu Tanrılar: Tanrıların Babası Zeus
-
Hera, Demeter, Persephone ve Hestia
-
Athena ve Ares
-
Artemis ve Apollon
-
Aphrodite ve Eros
-
Hermes, Hephaistos, Poseidon ve Hades
Yunan mitolojisinin en renkli karakterlerinden biri olan Hermes, kendisinin başlıca rol oynadığı mitlerin sınırlı olmasına karşılık Zeus’un ulağı olması nedeniyle pek çok mitte rastlanan bir tanrıdır. Bu özelliğine bağlı olarak Hermes, sanat tarihinde konu edilen mitolojik sahnelerde de sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Olymposlu tanrılar arasında sakatlığı nedeniyle bir anlamda çirkinlik atfedilerek ötekileştirilen Hephaistos ise fiziksel olarak olumlu bir anlam yüklenmese de demiri işleyen bir zanaatkar olarak Yunan mitolojisinin en yetenekli tanrılarından biridir. Baştanrı olarak egemenliğini ilan etmesinin ardından Zeus, tanrıların yetki alanlarını paylaştırır. Bu paylaşıma göre, gök Zeus’un, deniz Poseidon’un, yeraltı ise Hades’in egemenlik alanlarıdır. Yeryüzü ise tanrıların bütününün etkin oldukları yerdir. Zeus’un iki kardeşi Poseidon ve Hades’in Yunan mitolojisindeki rolleri ve sanat tarihine konu olan mitleri bu bölümün içeriğini oluşturmaktadır.
-
Dionysos ve Tanrının Eşlikçileri
Yunan panteonunun aykırı tanrısı olarak nitelendirilen Dionysos, Olympos dağında ikamet etmek yerine doğaya ve insanların arasına karışarak yaşamayı yeğleyen bir tanrı olarak seçkinleşir. Zeus’un ölümlü bir kadınla ilişkisinden doğmasına karşın Olymposlu tanrılar kuşağının on iki tanrısından biri olarak gökteki yerini alır. Asmanın meyvesinden ürettiği şarap aracılığıyla esrimeyi bulgulayan tanrı, dünyanın pek çok yerine yolculuk ederek kültünün önemli ölçüde yaygınlık kazanmasını sağlar.
-
Sembol ve Sembolizma
-
Sembolizmanın Temel İlkeleri
-
Sayı Sembolizması
Login with Google